David Farvord laureatem Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Fotografii w Łodzi

10 000 zł i tytuł zwycięzcy przypadł artyście ze Szwajcarii za projekt Gaijin.

Grand Prix Fotofestiwal to konkurs, w którym nagradzani są artyści o wyjątkowej osobowości i projekty prezentujące odważne wizje. Nagroda przyznawana jest od 8 lat, a wystawa prezentowana w wyjątkowych pofabrycznych salach galeryjnych jest jednym z najbardziej oczekiwanych wydarzeń Fotofestiwalu. W tym roku jury wyłoniło zwycięzcę spośród 600 artystów, którzy zgłosili swoje projekty do konkursu.

Gaijin to japońskie słowo oznaczające „cudzoziemca”. David Favrod, autor zwycięskiego projektu urodził się w Japonii, przez większość swojego życia mieszkał w Szwajcarii. W swojej pracy odwołuje się przede wszystkim do swoich korzeni i dwunarodowego pochodzenia. „Gaijin to fikcyjna opowieść – mówi David – narzędzie w moim poszukiwaniu tożsamości, gdzie autoportrety odzwierciedlają wewnętrzny dialog i mój samotny związek z samym sobą. Celem pracy jest stworzenie mojej własnej Japonii w Szwajcarii.”

FINALIŚCI GRAND PRIX FOTOFESTIWAL 2014

Michel Le Belhomme, The Blind Beast (Francja)
Antoine Bruy, Scrublands (Francja)
Elena Chernyshova, Days of Night – Nights of Day (Rosja / Francja)
David Favrod, Gaijin (Japonia / Szwajcaria)
Kirill Golovchenko, Bitter Honeydew (Ukraina / Niemcy)
Marie Hudelot, The Legacy (Francja)
Adam Lach, Stigma (Polska)
Agnieszka Rayss, No Man’s Land (Polska)
Marlous van der Sloot, Le Corps Vecu (Holandia)
Renhui Zhao, A Guide to the Flora and Fauna of the World (Singapur)

Nazywam się David Takashi Favrod. Urodziłem się 2 lipca 1982 r. w Kobe, jako syn Japonki i Szwajcara. Kiedy miałem 6 miesięcy, moi rodzice zdecydowali się przeprowadzić i zamieszkać w Szwajcarii. Wychowywała mnie głównie matka, która wpoiła mi swoje zasady i zaznajomiła z kulturą Japonii. Kiedy miałem 18 lat, zwróciłem się do ambasady japońskiej o podwójne obywatelstwo, którego jednak mi odmówiono.

Właśnie to poczucie odrzucenia i pragnienie udowodnienia, że jestem tak samo Japończykiem jak i Szwajcarem było inspiracją do powstania tej pracy. „Gaijin” to fikcyjna opowieść, narzędzie w moim poszukiwaniu tożsamości, gdzie autoportrety odzwierciedlają wewnętrzny dialog i mój samotny związek z samym sobą.

Celem pracy jest stworzenie „mojej własnej Japonii” w Szwajcarii, zbudowanie jej z pamięci moich podróży, które odbywałem będąc dzieckiem, z opowieści mojej matki, kultury popularnej i tradycyjnej oraz opowieści wojennych moich dziadków. Praca ta to mój wewnętrzny przymus stworzenia i ukształtowania własnej pamięci. To próba odtworzenia pewnych faktów, których nie doświadczyłem osobiście, ale które miały na mnie podświadomy wpływ kiedy dorastałem.

Moi dziadkowie widzieli wojnę, przeżyli ją, potem zmarli, a wkrótce ich wspomnienia staną się również częścią historii. Tylko jeden, jedyny raz rozmawialiśmy o ich przejściach. Wykorzystałem ich opowieści jako źródło inspiracji dla mojego własnego wyznania.

Spis treści