Galeria Austriacka, Austriackie Forum Kultury
Warszawa, Próżna 8
23 stycznia - 19 marca 2004 r.

 

 

Tirol Transfer w AFK

 

O wystawie Tirol Transfer można pisać na wiele sposobów, można podchodzić ją z wielu perspektyw. Jest bowiem przedsięwzięciem zamaszystym, różnorodnym, skupionym na małej przestrzeni. Wspominam o tym by od razu zaznaczyć, że nie będzie to tekst próbujący wychwycić wszystkie pojawiające się w prezentowanych pracach wątki, a jedynie próbujący skupić się na jednym. Mam tu na myśli swego rodzaju intymność, którą stwarzają nie tylko poszczególne prace, ale również samo miejsce, w którym są one prezentowane w Warszawie – Austriackie Forum Kultury a także koncepcja wystawy – rozmowa i bliskość, bezpośredniość, jaką ona oferuje.

Do zainicjowanej przez wiedeńską Galerie Krinzinger wystawy zaproszeni zostali artyści z Tyrolu, którzy do udziału w projekcie transferowym zaprosili artystów międzynarodowych, a na warszawską wystawę, polskich twórców. W projekcie udział biorą Patricia Inn-Ling Chen, Siggi Hofer, Angelika Krinzinger, Paul Albert Leitner, Christoph Raitmayr, Martin Tusch, Judith Weratschnig, Goang-Ming Yuan, Judith Hop, Guillermo Roel, Noritoshi Hirakawa, Sean Mellyn, Bjarne Melgaard, Jarosław Ficiński, Kuba Bąkowski, Krzysztof Zieliński, Rafał Bujnowski,Wojciech Prażmowski, Monika Wiechowska i Agnieszka Brzeżańska.

Przeźrocza Noritoshiego Hirakawy zaprezentowane w pierwszej Sali na piętrze, do której droga prowadzi obok prac Ficińskiego, Prażmowskiego i Yuana ukazują intymne momenty z życia trzech młodych kobiet. Jest w nich coś zupełnie niezwykłego; z jednej strony uroda tych slajdów, z drugiej poczucie niesmaku, jakie zazwyczaj towarzyszy naruszaniu kulturowych tabu. Bohaterki przeźroczy Hirakawy masturbują się, sikają, zmieniają bieliznę w miejscach publicznych. Są piękne i niesmaczne jednocześnie. Widz postawiony zostaje w pozycji podglądacza, kogoś, kogo nie powinno tam być. A przecież te kobiety robią to właśnie dla niego.

Ciało w sposób oczywisty kojarzy się z intymnością: tak jest w przypadku Hirakawy, tak też jest w przypadku fotografii Angeliki Krinzinger, które w odróżnieniu od dużych przeźroczy Japończyka są niewielkie i zmuszają widza do bliskiego ‘cielesnego’ właśnie kontaktu z dziełem. Artystka portretuje poszczególnych elementy, a właściwie zakamarki ciała. Trudno od początku rozpoznać, co przedstawiają kolejne zdjęcia dochodzi tu bowiem do odrealnienia nagiego ciała, do obrazu którego przyzwyczaiły nas nie tylko sztuki piękne, ale również kultura masowa. Krinzinger zaprasza do zobaczenia na nowo, do autentycznego odkrycia tego, co dobrze znane.

Innego rodzaju intymność odsłaniają fotografie Tyrolczyka Martina Tuscha. Zdjęcia Tuscha są piękne, w taki sposób, w jaki piękne są drogie kolorowe magazyny, a mają w sobie moc, która pozwala im przenieść widza w atmosferę ciepłych, leniwych momentów „Queens”. Artysta wchodzi w świat pewnego miejsca, zamieszkujących do ludzi i rzeczy, wychwytuje chwile całkowicie ulotne, całkowicie osobiste. Jego obecność z jednej strony jest jakby nie odczuwalne, z drugiej to jego właśnie prawdziwie poetycka wizja rzeczywistości „pachnących popołudniem przedmieść”.

Podobną atmosferę, choć w całkowicie innej estetyce proponują fotografie polskiego artysty Krzysztofa Zielińskiego, którego seria „Hometown” zabiera widza na swego rodzaju nostalgiczny spacer po zakamarkach miasta. Podobnie, jak w „Queens” Tuscha, tak i tutaj mamy do czynienia z dyskretną obecnością artysty.

Tusch do tej artystycznej rozmowy zaprosił Japończyka Shingo Wakagi, który zaprezentował w sposób nader humorystyczny portrety swojego starego dziadka, ustawianego przed kamerą w różnych przebraniach. Artysta fotografował tę jedną postać konsekwentnie przez kilkanaście lat. Jest w tych zdjęciach niezwykłe ciepło, lekkość, a jednocześnie coś bardzo osobistego, subtelnie czającego się pod maską Zorro. Zdjęcia te są dokumentacją spotkań dwóch mężczyzn: dziadka i wnuka na płaszczyźnie artystycznych poszukiwań tego drugiego.

Artyści w Tirol Transfer prezentowali swoje wizje miejsc, czasu, cielesności, podejmowali kwestie globalizacji świata i ocalania lokalności, ekspansji mediów i przestrzeni publicznej, społeczeństwa i roli artysty. O każdej prezentowanej pracy można by wiele napisać, a tym bardziej do obszernych interpretacji skłaniają te wielogłosowe zestawienia propozycji artystycznych.

Katarzyna Bojarska

 

Zobacz też:

• Galeria Austriacka - Austriackie Forum Kultury, Warszawa

 

 

---

Spis treści

Copyright © 1997-2024 Marek Grygiel / Copyright for www edition © 1997-2024 Zeta-Media Inc.