National Portrait Gallery
St Martin’s Place, London WC2H 0HE

"Lee Miller: Portraits"
Wolfson Gallery, 3 lutego-30 maja 2005
"Schweppes Photographic Portrait Prize 2004"
Porter Gallery, 17 listopada 2004 - 20 lutego 2005
"Frida Kahlo: Portrait of an Icon"
Balcony Gallery, 3 lutego – 22 maja 2005

The Photographers’Gallery
5&8 Great Newport Street, London WC2H 7HY

"Melanie Manchot: Groups and Locations (Moscow)"
21 stycznia – 27 lutego 2005
"The David King Collection"
21 stycznia – 27 marca 2005

 

 

Wystawy w Londynie

Wizyta w Londynie na przełomie lutego i marca oprócz wcześniejszej wiosny, może dostarczać wielu atrakcji wystawienniczych w znanych londyńskich galeriach i muzeach – oczywiście nie tylko w dziedzinie fotografii.

W NATIONAL PORTRAIT GALLERY można obejrzeć trzy ciekawe ekspozycje fotograficzne, zupełnie różniące się tematyką i formą prezentacji.

Największa z nich i najbardziej reklamowana obecnie na londyńskich ulicach to wystawa: Portrety Lee Miller. Ta duża retrospektywna wystawa – to również historia życia samej artystki - gdyż fotografie chronologicznie przedstawiają jej drogę artystyczną oraz dokumentują czas i miejsca w których pracowała, lub po prostu żyła.

Lee Miller (1907 – 1977), urodzona w USA – pomimo tego, że jej prace nie były szerzej znane do czasu pierwszej, już pośmiertnie wydanej monografii w 1985 roku, - jest jedną z najciekawszych fotografujących kobiet XX wieku. Jej prace doczekały się licznych wystaw i publikacji, nakręcony został również film o samej artystce. Jednak ta wystawa jest szczególna ze względu na to, że przedstawia jej dorobek w dziedzinie portretu, który dla samej Miller był rodzajem fotografii najbliższym.

Karierę rozpoczęła jako modelka dla amerykańskiego Vouge, fotografowana była przez czołowych ówczesnych fotografów m.in. przez Edwarda Steichena – który namówił ją aby sama spróbowała sił w fotografii. Skontaktował ją z samym Man Ray’em w Paryżu – dokąd pojechała w latach 30. XX wieku i asystowała mu przez dwa lata – z tamtego okresu pochodzą prezentowane na wystawie bardzo ciekawe prace „Solarised Portrait” – widoczny jest wpływ ówczesnego jej mistrza, którego prace w tej właśnie technice przeszły przecież do historii fotografii.

W latach 40 osiadła ze swoim mężem Rolandem Penrose w Londynie - gdzie wykonała ważny materiał ze zbombardowanego w czasie II wojny światowej miasta.

Nadal związana z Vouge, Miller wykonała materiał fotograficzny, którego owocem stała się książka Wrens in Camera, 1945 (WRNS czyli Women's Royal Naval Service - Żeńska Służba, Pomocnicza w Królewskiej Marynarce Wojennej). Przedstawiła kobiety pracujące w tradycyjnych męskich zawodach i relaksujące się po pracy. Sam sposób w jaki sportretowała kobiety, zmienił czasowo charakter całego pisma Vouge. Prace Lee były wówczas bardzo często tam publikowane.

Od 1944 przez 18 miesięcy towarzyszyła jako korespondent wojenny Amerykańskiej Armii w marszu wyzwolenia Europy Zachodniej. Z tego okresu pochodzą jej fotografie z wyzwolenia Paryża i drastyczne zdjęcia z obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie i Dachau.

Portrety artystów francuskich, którzy przeżyli wojnę silnie kontrastują ze zdjęciami z obozów – to chyba najsilniejszy akcent całej wystawy.

Późniejsze jej prace to portrety artystów wykonanych w domu jej i męża na angielskiej prowincji w Sussex – gdzie gościli min: Picasso, Noguchi, Lam, Ernst, Arp, Morandi, Miro, Kokoschka.

Na wystawie znalazło się kilka prac wyraźnie należących do gatunku reportażu, co nieco kłóci się z tytułem całości.

 

RÓWNIEŻ na parterze National Gallery prezentowana jest następna wystawa: Schweppes Photographic Portrait Prize 2004. To wystawa zwycięzców i wyróżnionych w corocznym, międzynarodowym konkursie fotograficznym – konkurs ma formułę otwartą. W 2004 roku nadesłanych zostało około 8000 prac z całego świata, z których jury wybrało 61 – to interesujący przekrój stylów, spojrzeń i wrażliwości na temat fotograficznego portretu. Wystawie towarzyszy katalog z reprodukcjami wszystkich wyróżnionych prac.

Tegorocznym zwycięzcą konkursu został Jens Lucking za swoją pracę pt. "Tokyo". (nagroda:₤15000). O czterech nagrodzonych pracach przewodnicząca jury, Sandy Nairne, dyrektor National Portrait Gallery, mowi: "Każde z tych zdjęć pokazuje, z jaką siłą portret daje nam wgląd we współczesny świat".

 

BALCONY GALLERY, znakomicie usytuowana na piętrze, jest czymś w rodzaju „przedsionka” dla stałych ekspozycji National Portrait Gallery. Obecnie prezentowana jest tam wystawa "Frida Kahlo: Portrait of an Icon". Składa się ona z około 50 oryginalnych, w większości czarno-białych fotografii meksykańskiej artystki. Autorami portretów Kahlo są między innymi : Leo Matiz, Lola Álvarez i Manuel Bravo, Edward Weston czy Bernard Silberstein. Zdjęcia studyjne artystki z dzieciństwa i wczesnej młodości są autorstwa jej ojca, Guillermo Kahlo. Ta duża ilość fotografów śledzących całe jej życie zaowocowała paletą różnych technik fotografii, co jest jednym z najciekawszych elementów na tej wystawie.

 

THE PHOTOGRAPHERS’GALLERY mieści się w dwóch kamienicach, ma znakomitą księgarnię fotograficzną. Aktualnie prezentuje dwie wystawy z cyklu Stories from Russia.

Pierwsza to wystawa Melanie Manchot: Groups and Locations (Moscow) - artystki urodzonej w Niemczech, studiującej w Nowym Jorku i Royal College of Art in Londyn

Seria fotografii Manchot została zaaranżowana w 2004 roku w historycznych i powszechnie znanych miejscach Moskwy. Fotografie przedstawiają grupy ludzi, stojących nieruchomo i pozujących do zdjęcia. Zostali poustawiani planowo – tą kompozycją -jak twierdzi autorka- odwołuje się do tradycyjnej XIX wiecznej fotografii rosyjskiej. Jej modele to przypadkowi przechodnie, którzy zechcieli wziąć udział w jej projekcie. W ten sposób artystka uzyskała przekrój społeczeństwa rosyjskiego.

Jak podkreśla Melanie Manchot – miejsca, publiczne lub prywatne – mają wpływ na ludzkie zachowania, jednostki jak też i grupy szczególnie w Rosji, gdzie publiczne place mają nadal bardzo silny polityczny podtekst. To bardzo współczesna i ciekawa wystawa.

 

DRUGĄ wystawą w The Photographers’Gallery jest The David King Collection. David King to fotograf i historyk czasów ZSRR. Jego kolekcja na temat Związku Radzieckiego i komunizmu jest jednym z największych tego typu zbiorów na świecie. W jego archiwach zgromadzono przez 4 dekady ponad 250 tys. oryginalnych fotografii, grafik i czasopism.

Wystawa została zorganizowana, aby uczcić planowane rosyjskie i francuskie wydanie książki Davida Kinga „The Commissar Vanishes” (Metropolitan Books, ISBN: 0805052941) na temat fałszerstwa oryginalnych fotografii w czasach Stalina. To nagminne zjawisko w stalinowskiej Rosji miało ogromny wpływ na manipulowanie świadomością opinii publicznej, na przekłamywaniu rzeczywistości za pomocą medium fotografii - tak ważnym wówczas - mającym przecież zupełnie inne znaczenie niż dzisiaj, kiedy wiarygodność dokumentalna fotografii stała się niekiedy bardzo umowna.

Na wystawie przedstawiono kilkanaście powiększeń prac samego Aleksandra Rodczenki, który również był ofiarą politycznych nacisków. Zamawiano u niego portrety wysokich dygnitarzy partyjnych, którzy później okazali się jednak “wrogami rewolucji” i „zaginęli” – sam artysta zmuszony został do ich zniszczenia, gdyż nagle okazały się nielegalną lekturą. Stad na wystawie zdjęcia dygnitarzy uzbeckich i obok zamalowane ręka samego Rodczenki portrety „nieprawomyślnych „ towarzyszy”, którzy wypadli z łask.

Istalacja w The Photographers' Gallery zestawia te wersje...

Terror Stalina osiągnął zamierzony skutek. David King przez wiele lat prowadził śledztwo i starania, aby odnaleźć przykłady oryginalnych fotografii Rodczenki i innych rosyjskich fotografów.

Ewa Wolańska

 

 

---

Spis treści

Copyright © 1997-2024 Marek Grygiel / Copyright for www edition © 1997-2024 Zeta-Media Inc.