Wystawa pokonkursowa:
Kaunas fotogalerija,
otwarcie 14 listopada 2006.

 

 

Natura jest domem wszystkich

Pod takim tytułem „Gamta – Visų Namai” – odbył się już po raz 9 (8 raz w obsadzie międzynarodowej) konkurs fotograficzny organizowany przez Litewski Związek Artystów Fotografików (LFS) w Kownie.  Podobnych konkursów odbywa się na całym świecie sporo, ten jednak ma już swoją silnie ugruntowaną pozycję i należy do najbardziej prestiżowych.

TEMATYKA ekologiczna, wyraźnie zdefiniowana w samej nazwie konkursu, traktowana jest bardzo szeroko. Toteż na konkurs przysyłane są prace w sposób dosyć luźny traktujące zagadnienia związane z ochroną przyrody i naturalnego środowiska. Daje to organizatorom możliwości zakwalifikowania do konkursu większej ilości niekonwencjonalnych, ciekawych prac.

Na rozstrzygniętą właśnie, tegoroczną edycję konkursu przysłano blisko 3000 zdjęć.  Ponieważ konkurs jest bardzo dobrze nagłośniony w samej Litwie więc przeważająca ilość prac pochodzi oczywiście z tego kraju. Sporo prac dociera też z krajów europejskich, najwięcej w tym roku z Rosji. Są także zdjęcia nadesłane z tak odległych miejsc, jak Iran czy Hong Kong. Tradycyjnie też bardzo dobre zestawy nadsyłają Japończycy, którzy w przeszłości zdobyli w Kownie kilka nagród i wyróżnień. O tym jak dobrą renomą cieszy się ten konkurs świadczyć może udział wielu wybitnych fotografów, którzy zostali jego laureatami w poprzednich latach, np. Romualdas Pożerskis (jego indywidualna wystawa planowana jest tego lata w Starej Galerii ZPAF w Warszawie), Aleksandras Kuncius, Toshiki Ozawa, Kiyoishi Hirosawa. Z Polski udział w nim brali  m.in. Waldemar Jama, Wojciech Wilczyk, Marek Dziedzic (jedna z głównych nagród), Jan Drzewiecki, Tadeusz Rolke, Krzysztof Wojciechowski.

Najtrudniejszym zadaniem dla jury tak obficie obesłanego konkursu jest wyselekcjonowanie materiału, z którego wyłania się zwycięzców, a który z kolei stanie się podstawą wystawy pokonkursowej.  Taka ścisła czołówka to ok. 120 zdjęć.

Tegoroczne tendencje to przewaga fotografii dokumentalnej, z sytuacji zastanych, bardzo mało zdjęć  przetwarzanych komputerowo. Wydawać by się mogło, że dominującym elementem będzie krajobraz. Tak niewątpliwie było, ale fotografia pejzażowa rozumiana jako banalne kolorowe obrazki pojawiła się tylko incydentalnie.

Wyróżniały się prace przemyślane, gdzie przyroda i otoczenie rozumiane są jako naturalne środowisko, o które, w dobie przyspieszonych procesów  cywilizacyjnych należy dbać, a także dostrzegać  różne zagrożenia, jakie w związku z tym się pojawiają zarówno w wymiarze lokalnym, jak i ogólnoświatowym. Do tego celu każda forma, każdy rodzaj fotograficznego przedstawienia może być interesujący. Stąd również zdjęcia o charakterze zarówno reportażu subiektywnego jak i czysto fotodziennikarskiej interwencji.

Nie przypadkowo dwie z trzech głównych nagród przypadły właśnie takim zaangażowanym pracom: zapis dramatycznych wydarzeń związanych z akcją ratunkową rozbitego  w górach samolotu i wnikliwy mini esej o sąsiedztwie postindustrialnej rzeczywistości z małą cygańską wioską na rumuńskiej prowincji.

Natura, z która należy się niekiedy zmagać, a nie tylko podziwiać jej wysublimowane piękno najlepsze odbicie znalazła w innym reportażu o niepełnosprawnych samotnych ludziach żyjących na litewskiej prowincji.

Te nagrody dowodzą, że fotograficzny konkurs powołany m.in. do tego by ukazywać tylko uroki i wysublimowane piękno przyrody staje się ważnym głosem w debacie nad ogólnospołecznymi problemami wynikającymi z zagrożeń i nieprzewidzianych aspektów rozwoju naszej cywilizacji.

Ktoś może powiedzieć, że formuła konkursu nie wytrzymuje próby czasu – jednak nadesłane w większości prace, a szczególnie te wyłonione do nagród zdają się temu przeczyć. Najprawdopodobniej wystawa po konkursowa (planowana na listopad br.)  tego dowiedzie i pokaże nie tylko wartości estetyczne wynikające z fotografowania natury, ale i zagrożenia płynące z nieposzanowania jej praw.

MG

 

 

Zobacz też:

• Union of the Lithuanian Art Photographers (inf. o konkursie)