Miejska Galeria Sztuki
Zakopane, Krupówki 41, sala B
18 sierpnia - 10 września 2006 r.

 

 

Zakopane. Miasto

WYSTAWA „Zakopane” jest debiutanckim indywidualnym pokazem Magdaleny Ciszewskiej-Rząsy, absolwentki warszawskiej ASP, która, zamieszkała od 1999 roku w Zakopanem, jest blisko związana z koalicją Latarnik, współorganizowała Festiwal Fotografii Czarno-Białej w Zakopanem i dotychczas pokazywała swoje prace na wystawach zbiorowych.

Artystka, nie będąca rodowitą Zakopianką, podjęła się realizacji projektu „Zakopane” w momencie, gdy wygasła w niej powierzchowna ostrość widzenia, właściwa komuś, kto znalazł się w nowych dla siebie miejscach i sytuacjach. Zdjęcia powstały jednak wcześniej, nim autorce zagrozić mogła rutyna na skutek długiego obcowania ze znajomym po latach, środowiskiem.

Siłą projektu Zakopane jest spójność składających się nań zdjęć. Robione szerokoformatowym Hasselbladem, utrzymane w miękkiej skali szarości, zatrzymują się o krok przed popadnięciem w zgorszenie na widok brzydoty, czy cielęcym zachwytem ze znalezionego ładnego motywu. Nie są więc ani reportażem interwencyjnym, ani nie są malowniczymi widoczkami. Wyczuwalna jest samokontrola artystki, w pełni panującej nad materiałem zdjęciowym. Ten dystans jest jednocześnie ironiczny i poetycki. Myślę, że najwłaściwszym, opisującym go słowem będzie zdziwienie.

Tomasz Tuszko

Najpierw był dworzec, Kuźnice i Kasprowy. Potem café Piano, a jeszcze potem Marcin Rząsa.
- Z Nowotarskiej skręcisz w Kasprusie, jedziesz w górę Strążyską. Ostatnia ulica w prawo przed bramą TPN – Bogdańskiego. 300-400 m. To tu. Galeria Rząsy - Twój Dom.
Las, ogród, tajemnica Galerii, tysiące zakamarków, setki gości.
Schodzę na dół.
Żona Rząsy. Życzliwe spojrzenia.
Bank, poczta, sklep, szpital do rodzenia dzieci, targ, kościół, urząd – Twoje miasto-Zakopane.
Twarze. Rozpoznaję twarze.
Małe domy, małe sprawy, duże góry, wielkie sprawy.
Cisza.
Rower, statyw, „hassel”. Idę na spotkanie z moim miastem.
Chodzę, szukam, patrzę.
Labirynt ulic, narodziny domów, wolność gąszczy.
Oswajam, gonię, uciekam.
Stop– klatka- moja przestrzeń.

Magda Ciszewska- Rząsa