Przegląd pism o sztuce

Tytuł roboczy. 2007.07/08 (20).

DWUDZIESTY numer dwumiesięcznika „tytuł roboczy” zawiera dwa bardzo interesujące teksty dotyczące fotografii. Pierwszy z nich to wywiad z Chrisem Niedenthalem, w którym znany reporter opowiada o swojej drodze do fotografii i do Polski. Opowieść fotografa zawsze wiernego reporterskiej, humanistycznej fotografii. Drugi tekst to fragment rozprawy doktorskiej Krzysztofa Cichosza, fotografa, kuratora i wykładowcy. Cichosz przedstawia w niej rozwój swojej twórczości od zaangażowanego, „czystego” dokumentu, w którym stopniowo pojawiało się coraz więcej „manualnych” ingerencji autorskich do obecnych prac, w których punktem wyjścia są z zasady „zawłaszczone” fotografie funkcjonujące jako część naszej ikonosfery kulturowej.

Ponadto warto polecić przeczytanie dwóch innych ważnych tekstów, nie dotyczących bezpośrednio fotografii: manifestu Józefa Żuka Piwkowskiego zatytułowany Sztuka jest... i rozmowy z Zygmuntem Piotrowskim.

Foto. 3/2008.

Kolejny numer popularnego miesięcznika jak zwykle zawiera w większości opisy nowinek sprzętowych. Jednocześnie pismo stara się jednak pełnić rolę kroniki wydarzeń fotograficznych odnotowując aktualne wystawy (niektóre objęte patronatem pisma) i dając ich krótki opis. Wśród opisanych wystaw najbardziej interesujące wydają się być „Dziennik podróżny” Andrzeja J. Lecha prezentowany w Gdańskiej Galerii Fotografii (wczesna wersja zestawu pokazywana była w Małej Galerii w roku 2001), History Will Repeat Yourself pokazywana w Zamku Ujazdowskim (większość prac to jednak realizacje video) i historyczna wystawa o artystach grupy Fluxus w krakowskim Bunkrze Sztuki. Poza omówieniami wystaw pismo przedstawia w dziale Prezentacje większy wybór zdjęć muzyków wykonanych przez Rafała Nowaka.

Pozytyw. Numer bezpłatny 00. Styczeń 2008.

Zerowy, pilotowy numer nowej serii magazynu Pozytyw ma – według słów jego redaktora naczelnego Wojciecha Eksnera – bardziej nie opowiadać o niej [fotografii] a używać jej do tego, do czego została stworzona – opowiadania o nas samych.

Można tę deklarację, łącznie z faktem zamieszczenia poważnych tekstów nie będących „publicystyką fotograficzną” (rozmowa z Zygmuntem Baumanem, artykuł Joanny Tokarskiej-Bakir „Tożsamość jako metafora”) uznać za zapowiedź stworzenia pisma opiniotwórczego skierowanego do środowiska szerszego niż typowi czytelnicy magazynów o fotografii.

W warstwie fotograficznej nowy Pozytyw zawiera głównie szereg portfolio – projektów autorskich, którym niejednokrotnie towarzyszą komentarze samych fotografów. Zadany temat numeru – tożsamość - sprawił, że kilka z tych prezentacji (np. Hendrik Kerstens, Tomoko Sawada) dotyczy swoistych zabaw (przywodzących na myśl prace Cindy Sherman) mających na celu rozmycie czy poddanie w wątpliwość prawdziwej czy jedynej tożsamości. W opozycji do tych subiektywnych dokumentów bardzo świeże wrażenie sprawia relacja Rafała Milacha o warszawskim „małym Wietnamie”.

Należy wyrazić nadzieję, że te ambitne zamierzenia uda się zrealizować i ten zerowy numer będzie początkiem szeregu równie interesujących publikacji.

Format 52, 1-2/2007

Najnowszy numer Formatu poświecony jest dizajnowi. Ta spolszczona wersja słowa design widać przyjmuje się już na stałe, choć nadal może jeszcze razić. W każdym razie – jak mówi w wywiadzie prof. Michael Fleischer wymawia się to słowo tak samo więc obydwie formy dopuszczalne.

O tym że jest to nietypowy numer świadczy właśnie sam format pisma krzywo przycięty - jak informuje we wstępie redaktor naczelny Andrzej Saj „krzywy format” zrealizowany jest głównie przez młodych autorów. Piszą o dizjanie wszechstronnie, w nawiązaniu do historii, do relacji ze sztuką współczesną, do związków z architekturą. Jest też omówiona relacja z klasycznym surrealizmem na przykładzie wystawy z Victoria and Albert Muzeum w Londynie.

Oprócz tego ciekawy artykuł Tomasza Sikorskiego o sztuce szablonów. Sikorski wykonał w 1985 roku pierwsze uliczne artystyczne szablony jako jedne z pierwszych wyrazistych elementów tzw. street-artu.

Jest tez omówienie twórczości Wojciecha Gilewicza młodego artysty, który dekonstruuje malarstwo w przestrzeni publicznej.

Całkowity refreshing wizualny Formatu i ciekawa zawartość powodują że pismo to znowu będzie czytane (i oglądane) z dużym zainteresowaniem.

Krzysztof Wojciechowski

Spis treści