Tarnowskie Centrum Kultury
Tarnów, Rynek 5
3 kwietnia - 7 maja
oraz 15 września - 10 listopada 2008 r.

Kocham! TARNÓW

Piotr Bernacki, Hubert Burzawa, Janusz Flek, Piotr Góryjowski, Mirosław Kaszuba, Konrad Kluza, Tadeusz Koniarz, Stanisław Kozyra, Krzysztof Neminarz, Tomasz Pacanowski, Bartosz Połeć, Tomasz Sobczak, Witold Stachnik, Paweł Topolski, Marek Trusz, Andrzej Tylko

O TYM, w jaki sposób najnowsze techniki fotograficzne mogą się przyczynić do powstania bardzo ciekawego projektu artystyczno-edukacyjnego świadczy otwarta 2 kwietnia w Tarnowskim Centrum Kultury wystawa "Kocham! TARNÓW".

Autorzy tego ambitnego przedsięwzięcia zaprezentowali kilkadziesiąt plansz na których w większości stare fotografie sprzed blisko 100 lat przenikają się w sensie dosłownym ze zdjęciami wykonanymi obecnie.

Tarnów, był trzecim co do znaczenia i wielkości po Lwowie i Krakowie miastem w austriacko-węgierskiej Galicji. Obecnie stara się nie zapominać o tej chlubnej przeszłości. Działa tutaj jedno z najciekawszych Muzeów miejskich w Polsce, które posiada znakomity zbiór starych fotografii i pocztówek ilustrujących życie dawnego, wielokulturowego Tarnowa. Z tych zbiorów korzystają historycy (znane są bardzo ciekawe opracowania Adama Bartosza, Stanisława Potępy, Antoniego Sypka) i skorzystali z nich, w sposób podziwu godny, również twórcy tej wystawy.

Możemy więc zobaczyć na wystawie Tarnów takim jak był wtedy, przed kilkudziesięciu laty i obecnie. Niektóre miejsca pozostały niezmienne, inne uległy przebudowom i przeobrażeniom wraz z upływem czasu i zmieniającymi się okolicznościami historyczno-społecznymi.

Niemniej nadal możemy zobaczyć Wielkie Schody, Mauzoleum Józefa Bema w Parku Strzeleckim, legendarne kino Marzenie czy bramę Zakładów Azotowych. Zaletą tej wystawy jest to że na jednej planszy autorzy zderzają widok aktualny z tym co było przed laty. Powstają w ten sposób jakby dwuprzestrzenne, dwuwymiarowe bardzo impresyjne prace. Połączenia są niekiedy bardzo śmiałe tak jak w przypadku budynku na rogu ulic Wałowej i Krakowskiej gdzie charakterystyczny znak McDonaldsa sąsiaduje z szyldem słynnego przed laty sklepu drogeryjnego Władysława Bracha lub gdy idziemy współczesną ulicą przy której stoi wielka Synagoga budowana blisko 40 lat w XIX wieku i bestialsko zburzona przez Niemców we wrześniu 1939 roku.

Znakomite są stare, przedwojenne zdjęcia z placu pod Dębem gdzie mieścił się dworzec autobusowy (można zobaczyć jakie były trasy i jakie modele wspaniałych busów), na niektórych zdjęciach widać tarnowski tramwaj, zwany pieszczotliwie przez mieszkańców „biedronką” zlikwidowany przez Niemców w czasie okupacji.

Dodatkową atrakcją wystawy jest kilkuminutowy film pt. „Tarnów – Miasto Przemysłowe” nakręcony w 1928 roku, na którym widać codzienne, tętniące życie miasta. Ten film właśnie otwierał wernisaż wystawy a podkład muzyczny wykonywany był autentycznie przez specjalnie do tego celu zatrudnionego tzw. tapera (pianistę).

W jednej z sal jest kolejna niespodzianka – to ogromna fotograficzna panorama współczesnego Tarnowa wykonana przez Pawła Topolskiego. Są jeszcze stanowiska do układania fotograficznych puzzli (to zapewne z myślą o młodszych widzach tej ekspozycji) a także słupy z nalepionymi oryginalnymi ogłoszeniami z prasy miejscowej z przełomu XIX i XX wieku.

Nie ulega wątpliwości, że Tarnów ze swoją bogatą historią wart jest takiej wspaniałej wystawy. Do jej ciekawego kształtu przyczyniło się również Tarnowskie Towarzystwo Fotograficzne, jedna z najstarszych i najdłużej działających takich instytucji w Polsce, obchodzące w ubiegłym roku jubileusz 75-lecia istnienia.

Taka znakomita wystawa to bardzo dobre uhonorowanie rocznicowych obchodów i prezent dla mieszkańców miasta, jak również dla tych, którzy z tej wystawy o historii Tarnowa mogą się dowiedzieć naprawdę bardzo dużo.

Zobacz też:

Tarnowskie Centrum Kultury

Spis treści