Galeria Art. NEW media S.A.
Warszawa, Krakowskie Przedmieście 41
14 stycznia - 12 lutego 2011 r.

Zbigniew Warpechowski - Wlazł kotek na płotek

Warszawa, 13 stycznia 2011, Galeria ART NEW MEDIA , Zbigniew Warpechowski, wernisaż wystawy "Wlazł kotek na płotek".
Fot. M. Grygiel.

I jak tu nie napisać o takiej wystawie? Krotochwilny jest tytuł ale nie główna postać tego wydarzenia, czyli Zbigniew Warpechowski, wielka, być może największa postać polskiego preformance.

Wystawa składa się z dwóch elementów: pierwszy to dokumentacja wielu znanych i trochę mniej znanych pertormances Warpechowskiego z lat 70. do 90. – pod każdym zdjęciem - opis i miejsce akcji, komentarze, uwagi.

Drugi element to przestrzeń galerii wypełniona rzeźbami wykonanymi w większości z marmuru lub piaskowca. W informacji prasowej napisano, że „kojarzyć się mogą z czymś trwałym i rzeczywistym” i mogą „wydawać się przeciwieństwem dotychczas uprawianego przez Warpechowskiego performance, sztuki najbardziej ulotnej, niepozostawiającej po sobie żadnego materialnego śladu”.

Zestawienie na wystawie, chyba po raz pierwszy na tak dużą skalę, prac w tak różnych technikach (są jeszcze obiekty-kolaże wykorzystujące przedmioty już wcześniej istniejące np. :Norwid na widłach”.) jest przypomnieniem mniej znanej drogi twórczej Warpechowskiego, który już od 1962 roku zajmował się malarstwem, (jego prace są w Muzeum Sztuki w Łodzi jak i w Muzeum Narodowym w Warszawie), pisał poezje i to właśnie jego pierwszy performance w Krakowie w 1967 był z poezją związany.

Warszawa, 13 stycznia 2011, Galeria ART NEW MEDIA , Zbigniew Warpechowski, wernisaż wystawy "Wlazł kotek na płotek".
Fot. M. Grygiel.

Mimo dużej dbałości, by w sposób przejrzysty przedstawić prace rzeźbiarskie artysty, w świadomości osób interesujących się sztuką współczesną w odbiorze tego artysty główną i dominującą rolę odgrywać będzie zawsze performance. Mówienie, że Warpechowski stał się tego gatunku sztuki klasykiem, może zakrawać na banał, ale zacytujmy parę zdań, które artysta sformułował przed 30 laty i które potwierdziły potem jego konsekwencję w uprawianiu tej niełatwej i ulotnej, jak już wspomniano, dyscypliny:

Mimo otwartości dla wszelkich sztuk, opowiadam się wyraźnie po stronie performances, chociażby dlatego, że jest to zjawisko najbardziej bezbronne. Frontalne działanie artystyczne, nie wspomagane tradycją rzemiosła, akademickim cenzusem, intelektualnym wykwintem, ani czarem technologicznym, performance, jest wolne od korzyści, jakie daje posługiwanie się wypróbowanymi mediami, dla uzbrojonych w nie profesjonalistów.

(Zbigniew Warpechowski „Performare”, Pracownia Dziekanka, ASP, Warszawa, 1981)

Warszawa, 13 stycznia 2011, Galeria ART NEW MEDIA , Zbigniew Warpechowski, wernisaż wystawy "Wlazł kotek na płotek". Fot. M. Grygiel.

Katalog do „Performance – BIS” Zbigniewa Warpechowskiego w Małej Galerii PSP-ZPAF, w Warszawie, 1981

Ponad 250 performance, jakie Zbigniew Warpechowski wykonał w Polsce i wielu innych krajach, to były zawsze wydarzenia o najwyższej amplitudzie artystycznej.

Jednym z najbardziej znaczących, w sposób niesamowity wyprzedzający i artystycznie „przewidujący” dramatyczne wydarzenia jakie miały wkrótce nastąpić w Polsce, był „Performance BIS” w Małej Galerii w październiku 1981 roku, znakomicie utrwalony na zdjęciach Zygmunta Rytki. Szkoda, że ten wybitny performance nie znalazł uznania twórców organizowanej obecnie wystawy i nie znalazł się pomiędzy wieloma innymi zaprezentowanymi w dokumentalnej prezentacji na ścianach.

Dlatego klimat i nastrój tego wybitnego wystąpienia sprzed 30 lat przypominamy wspomnianymi zdjęciami Zygmunta Rytki, które wydrukowano w katalogu Malej Galerii **, jednym z niewielu katalogów galerii, który powstał ex post wydarzenia.

Marek Grygiel

Zygmnut Rytka: zapis „Performance BIS” Zbigniewa Warpechowskiego w Małej Galerii w październiku 1981 roku.

Zbigniew Warpechowski urodził się w Płoskach na Wołyniu w 1938 r. W latach 1956-1962 studiował architekturę na Politechnice Krakowskiej, w latach 1962-1969 uprawiał malarstwo i poezję. Sztuka performance zajmuje się nieprzerwanie od 1967 roku. W 1985 roku został członkiem Grupy Krakowskiej, a od 1986 należy do legendarnej Black Market – międzynarodowej grupy ośmiu performerów, występujących wspólnie dwa razy do roku na różnych kontynentach. Wykonał scenografie do ośmiu filmów fabularnych, w tym czterech w reżyserii Grzegorza Królikiewicza.

W maju 2009 otrzymał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", najwyższe odznaczenie Ministerstwa kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest autorem kilku książek z dziedziny sztuki n.in. Podręcznik (1990), Zasobnik (1998), Podnośnik (2001), Statecznik (2004). Mieszka i pracuje w Sandomierzu.

Spis treści