Wystawa czynna od 3 października '97
Stara Galeria ZPAF, Warszawa, Plac Zamkowy 8
--------------------------------------------------------




Młodzi fotografowie z Mexico City

21 milionów

Luis Aguilar, Angel Alcala, Laura Cano, Enrique Cantu, Ana Casas,Mariana Dellekamp, Ruri Fischelt, Victor Gayol, Gabriela Gonzales, Juan Bernardo Kunhe, Marcos Kurtycz, Tatiana Parcero, Teresa Peyret, Rogelio Rangel, Jose Llehi Sol, Alfredo De Stefano, Alejandro Zapata.


Tytuł wystawy: "21 milionów" nazwiązuje do stolicy Meksyku, fascynującego Miasta Meksyk (Ciudad de Mexico, Mexico City). Liczba 21 milionów mieszkańców jest tylko przybliżeniem, w każdym razie szacuje się że żyje tam przynajmniej ćwierć całej ludności kraju. Mexico City to jedno z największych miast świata, a równocześnie miasto o rekordowym zanieczyszczeniu powietrza, z ruchem samochodowym, który zna nie wielu reguł.

Potrzeby i emocje, skondensowanie myśli i uczuć, stawianie czoła rzeczywistości - oto przewodnie wątki twórczości młodych artystów wywodzących się ze stolicy Meksyku.


Opinie prasy

 
 Szesnastu współczesnych fotografików z Mexico City mówi poprzez swoje prace, że jest to medium, które błyskawicznie jednoczy artystów całego świata. Znajdziemy tu gatunki obecne dziś wszędzie : od prac w tradycyjnej technice przez kolaże do fotoobiektów i fotoinstalacji, a jednocześnie w tych fotografiach jest uchwytny niepowtarzalny klimat.

W ich sztuce, jak meksykańskim malarstwie, dominuje magiczny realizm. świat rzeczywisty miesza się z symbolicznymi znakami. Jak w portretach o półsennym klimacie Gabrieli Gonzales, przedstawiających chłopca z ptakiem i staruszkę w welonie. Albo również w portretowych pracach Tatiany Parcero, w których zarysy twarzy przesłania organiczna siatka tkanek. Ekspresyjny kolor w pracach Liehi Sol wzmaga nie tylko magiczną aurę, ale i egzystencjalny niepokój.

Emocjonalność to druga typowa cecha twórczości meksykańskich artystów. Ujawnia się w fotografiach ukrzyżowanego Chrystusa - Juana Bernardo Kuhne - na poszarpanych wielkoformatowych papierach. Ale także w pracach, które pozornie mówią o codzienności. W portretach ulicznych muzyków Alejandro Zapaty i wizerunkach współczesnych podekscytowanych mieszkańców świętujących Wielki Tydzień, a wyglądających jak bohaterowie filmów z czasów meksykańskiej rewolucji.

Powiewu egzotyki przydają także pejzaże z piaskami pustyni i malowniczymi kaktusami. Aby nie powielać w obrazie kiczowatości bujnej barwnej przyrody, artyści chętnie stylizują pejzaże na fotografie retro, cieniując je w sepii. Efekt "albumu" starych fotografii z egzotycznego zakątka ziemi niekiedy ma niepowtarzalny smak.

Monika Kuc
Gazeta Wyborcza, dział "Co jest grane", 3 X 1997




LAURA CANO


TATIANA PARCERO


VICTOR GAYOL


ANGEL ALCALA


ENRIQUE CANTU, Rozwoj dylematu erotycznego, 1996.
Fot: J.Piotrowski/GW


ANA CASA i MARCOS KURTYCZ - Cienie, nic wiecej. 1994.
Fot: J.Piotrowski/GW


LUIS AGUILAR, Watley, 1996.
Fot: J. Piotrowski/GW


LAURA CANO



Spis treści

Copyright © 1997-2012 Marek Grygiel / Copyright for www edition © 1997-2012 Zeta-Media Inc.
e-mail: fti@zeta-media.com