Zmarł Jerzy Olek

Jerzy Olek, Fot. Galeria Entropia, z otwarcia wystawy IKONY PRZEMIJANIA, 2015 (Facebook)

Jerzy Olek (ur. 1943 w Sanoku, zmarł 19 listopada 2022 r. we Wrocławiu) – artysta plastyk z tytułem profesorskim i teoretyk sztuki zajmujący się fotografią i sztuką multimedialną.

Był wykładowcą Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (Katedra Fotografii, Wydział Komunikacji Multimedialnej) i Gdańsku, a także Politechniki Wrocławskiej i Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego we Wrocławiu. Specjalizował się w psychofizjologii widzenia oraz nowych mediach. Animator ruchu fotografii ekspansywnej i medialnej (lata 70.) oraz fotografii elementarnej (lata 80.). Pomysłodawca i kurator wystaw w Polsce i za granicą. Autor wielu katalogów i licznych publikacji w periodykach polskich i obcych. W domowej galerii „ef” w Starym Gierałtowie stworzył kolekcję miniatur autorstwa artystów z całego świata. Jest autorem książek: Moja droga do bezwymiaru, Umożliwianie niemożliwemu, 7 od/za/słon iluzji, Zobaczyć idealne, czyli bezkresy kresek oraz Nie tylko o fotografii.

W swoich dziełach artystycznych zajmował się przestrzenią, której subiektywne wyobrażenia przedstawia rysunkiem, fotografią, lustrzanym odbiciem, grafiką lub komputerowym drukiem, tworząc rozbudowane struktury wizualne i instalacje. Przez wiele lat współpracował z Kłodzkim Ośrodkiem Kultury, realizując m.in. Festiwale Nowej Sztuki lAbiRynT.

W 1977 r. stworzył we Wrocławiu ruch artystyczny i galerię „Foto-Medium-Art”, animował spotkania i akcje „Seminarium Foto-Medium-Art”. Od lat 70. wchodził w skład zespołów redakcyjnych takich czasopism jak „Fotografia”, „European Photography”, „Projekt”, „Art Life” oraz „Arteon”, „Rita Baum”, „Artluk” i „CoCAin.

Źródło: Facebook (Bogusław Michnik), Wikipedia

W FOTOTAPECIE poprzednio m.in.:

Zobacz też:

Jerzy Olek (Wikipedia)

Spis treści