La Disparition
Photographies - De la Communaute Francaise de Belgique - de Pologne - du Québec.
Jocelyne Alloucherie, Patrick Altman, Blow Up, Eve Cadieux, Ronald Dagonnier, Charles Guilbert, Tomasz Konart, Natalia LL, Cecile Michel, Roberto Pellegrinuzzi, Anna Penders, Pol Pierart, Wojciech Prażmowski,Nicolas Renaud, Jean-Louis Vanesch, Stanisław J.Woś.

16 stycznia – 15 lutego 2004 r.
Otwarcie dnia 16 stycznia 2004, godz. 19.30
Hall de la Salle Multi de la cooperative Méduse
591, rue De Saint-Valier Est, Québec

 

„Zanikanie” - po raz trzeci

 

PROJEKT artystyczny, który narodził się w Belgii w centrum kulturalnym Les Chiroux, trwa trzy lata. Premierowa wystawa odbyła się w ramach Biennale fotografii i sztuk wizualnych w Liege 14 lutego 2002 roku. Następna wystawa miała miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (6 stycznia 2003). FOTOTAPETA zdawała relacje z obydwu tych wydarzeń. *

Click for ENGLISH VERSION of this page

Teraz pora na odsłonę ostatnią - miała ona miejsce 16 stycznia 2004 r. w dalekim Québec, mieście, które jest stolicą prowincji kanadyjskiej o tej samej nazwie.

VU, Centre de diffusion et de production de la photographie – co niezbyt dobrze można przetłumaczyć na 'centrum produkcji i rozpowszechniania fotografii' – współorganizator wystawy ze strony kanadyjskiej, mieści się w kompleksie kulturalnym Méduse. Jest to podłużny ciąg budynków wciśniętych pomiędzy dwie ulice: Cote d’Abraham i St Valier. Oprócz VU mającego tam dwie przestrzenie wystawiennicze wraz z pracowniami i ciemniami fotograficznymi, są jeszcze inne instytucje kulturalne, np. L’oeil de Poisson, zajmujące się szerzej sztukami wizualnymi, Engramme – warsztaty plastyczne, La Bande Video – animacja filmowa, jest nawet pracownia tzw. ciężkiego metalu, czyli kowalstwa artystycznego. Wszystkie te instytucje mieszczące się jakby pod jednym dachem stanowiły część tej obszernej prezentacji. Do tego dodać trzeba jeszcze obszerną salę wystawienniczą Uniwersytetu Laval i Rouje, alternatywny klub wydarzeń artystycznych na ulicy Świętego Józefa.

Takie rozwarstwienie wystawy, na którą składają się prace kilkunastu artystów z trzech krajów, mogłoby się wydawać zabiegiem ryzykownym. W Québecu zdało jednak świetnie egzamin. Kilku artystów otrzymało własne sale, przez co ich prace nabrały cech idnywidualnych pokazów. Dotyczyło to szczególnie Natalii LL, która zaprezentowała 7 płócien fotograficznych pt. „Destrukty”, a także Stanisława J. Wosia, dla którego przygotowano tzw. „Espace europenne”, niewielką kwadratową salę wielkości Małej Galerii w Warszawie. Jego prace wyjęte spod szyb, oświetlone specjalnie przytłumionym światłem, nabrały jeszcze bardziej mistycznego charakteru.

Lokalizacja wystaw w ramach "Zanikania" w Québec: (1) VU - kooperatywa Méduse, (5) klub Rouje, (6) Galeria sztuk wizualnych Uniwersytetu Laval.

Pozostałych dwóch polskich autorów w przemyślany sposób zestawiono z artystami, którzy stanowili coś w rodzaju dialogu poprzez zarówno formę jak i treść prac. I tak Tomasz Konart ze swoją instalacją interaktywną pt. „Bracia i siostry” prowadził dialog z ogromną panoramą i emisją video Ronalda Dagonnier z Belgii w sterylnie białej sali Uniwersytetu Laval, a Wojciech Prażmowski ze swoimi pracami z cyklu „Family Album”, „Honey Moon” „Hommage a ....” i fotoobiektami doskonale wchodził w dialog z wielkoformatowymi solaryzacjami Eve Cadieux i kameralnymi czarno – białymi pracami Jean Louisa Vanescha w młodzieżowo-alternatywnej przestrzeni klubu Rouje.

Podobnie jak w Warszawie, niektórzy artyści przy okazji nowego miejsca prezentacji wystawy wykorzystali sposobność prezentowania dopełniających lub zupełnie nowych prac. W Warszawie zrobił to Wojciech Prażmowski prezentując cykl light-boxów pt „Rekonstrukcje czasu”, a w Québecu wykorzystał tę możliwość kanadyjczyk Robreto Pelegrinuzzi, który w niewielkiej przestrzeni galerii Engramme pokazał zupełnie nową pracę pt „Revelations” – rodzaj instalacji składającej się z setek pociętych na drobne, nierozpoznawalne cząsteczki zdjęć z rodzinnych archiwów, która stała się symbolem upływu czasu, niemożności zatrzymania wspomnień w jakiejkolwiek stałej postaci, ulotności zapisu fotograficznego na czymś tak nietrwałym jak papier...

Współtwórcy projektu „Zanikanie”: André Gilbert, dyrektor VU w Québec, i Lucien Barel, dyrektor Centrum „Les Chiroux” w Liege. Fot. M. Grygiel.

W dzień po uroczystym otwarciu odbyło się na Uniwersytecie Laval ciekawe sympozjum, na którym mówiono o szerzej o idei „zanikania” w fotografii.

Historyczne źródła tego zjawiska przypomniał Pierre Dessureault z kanadyjskiego Muzeum Fotografii Współczesnej z Ottawy, André Gilbert, dyrektor VU, przypomniał krótko genezę całego projektu i prace artystów biorących udział w wystawie „Zanikanie – La Disparition”, Marek Grygiel zaprezentował w pokazie wizualnym inne prace artystów polskich odwołujących się do zjawiska „zanikania” we współczesnej fotografii polskiej, a dwaj artyści biorący udział w tym projekcie - Kanadyjczyk Charles Guilbert i Belg Ronald Dagonnier - przedstawili inne swoje z tym związane realizacje.

Duże poruszenie zgromadzonej dosyć licznie widowni wywołał Charles Guilbert – artysta, który nie jest fotografem (literat, poeta, rysownik), śpiewając a capella jeden ze swoich lirycznych wierszy.

Projekt „Zanikanie”, na co zwrócił uwagę podczas otwarcia Lucien Barel, dyrektor Centrum „Les Chiroux” w Liege, spowodował ciekawą konfrontację zjawiska będącego u podstaw fotograficznego medium. Ta konfrontacja zyskała wymiar nie tylko w postaci szerokiego spektrum zaprezentowanych technologii od klasycznie rozumianej fotografii poprzez różnego rodzaju techniki specjalne, takie jak: solaryzacja, nakładanie się obrazów w wyniku podwójnej ekspozycji, nakładania dwóch lub więcej negatywów, viedo, fotoobiekty przestrzenne, projekcje diapozytywów, instalacje, internet, ale także poprzez spotkanie artystyczne i twórczy dialog artystów z trzech, dosyć odległych od siebie krajów, mających zróżnicowaną historię i odmienna drogę rozwoju.

Projekt „Zanikanie” wpisuje się w tradycję artystycznej wymiany, która powoduje, że nasze rozumienie świata staje się bardziej otwarte i szersze.

mg

 

 

Zobacz też:

• VU, CENTRE DE DIFFUSION ET DE PRODUCTION DE LA PHOTOGRAPHIE
• Program "Zanikania" w Québec (format PDF, 247 kB)

 

Poprzednio w FOTOTAPECIE:

• Wystawa "Zanikanie" w ramach 3. Biennale de Liege, Belgia (2002)
• Wystawa "Zanikanie" Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski (2003)

 

 

---

Spis treści

Copyright © 1997-2024 Marek Grygiel / Copyright for www edition © 1997-2024 Zeta-Media Inc.