Camer@obscura Nr 3 (1/2007)

PIERWSZY tegoroczny numer periodyku camer@obscura poświęcony jest migawce, czy ogólniej, zagadnieniu kontrolowania czasu ekspozycji w fotografii i związanym z nim problemom natury technicznej i estetycznej.

O ile artykuły Waldemara Zielińskiego o Zygmuncie Jurkowskim, wynalazcy migawki szczelinowej oraz Małgorzaty Hendrykowskiej o Ottomarze Anschützu, pionierze kinematografii, który podobnie jak E-J Marey zajmował się badaniem faz ruchu, dotyczą właściwie jedynie techniki, to kolejne teksty zajmują się tym, co trafnie określa tytuł artykułu Grzegorza Banaszkiewicza o Mareyu – sztuką, jako wartością dodaną twórczości naukowej.

Stefan Wojnecki, o którym jako konstruktorze super szybkiej migawki wspomina we wstępie Zbigniew Tomaszczuk, snuje swoje rozważania o przestrzeni, czasie i rysunku w fotografii ilustrując je zdjęciami z cyklu „Wpisuję swoje uporządkowanie świata” z roku 1987, pokazywanego po raz pierwszy w Małej Galerii. Krzysztof Wojciechowski przypomina zdjęcia wykonane przez Andrzeja Jórczaka w połowie lat 70 ubiegłego wieku za pomocą własnej konstrukcji aparatu panoramicznego, którego zasada polega właściwie na odwróceniu konstrukcji migawki szczelinowej – to nie szczelina porusza się przed płaszczyzną filmu, ale film przesuwa się za szczeliną. Kolejne teksty opisują inne realizacje artystyczne z wykorzystaniem konstrukcji przypominających pierwsze próby ożywienia fotografii (Monika Szalczyńska) czy aparatów otworkowych z natury wymagających długich czasów naświetlania (tekst Zbigniewa Tomaszczuka o portretach Georgii Krawiec). Zbigniew Tomaszczuk w tekście „Paralaksa czasu” opisuje zastosowaną przez siebie metodę, w której ruch fotografowanych obiektów określa nie np. rozmazanie obrazu, ale jego rozwarstwienie na barwy podstawowe.

W sumie ten kolejny numer camer@obscura dostarcza interesującej lektury tym, których interesuje fotografia zgłębiająca swoją naturę.

K.W.

Poprzednio w FOTOTAPECIE m. in.:

Zobacz też:

camer@obscura

Spis treści